Łowczycki (Łuwczycki) Jerzy h. Kopacz (zm. po r. 1642), strażnik polny (wojskowy) kor. Pochodził z Łowczyc w ziemi lwowskiej, był synem Stanisława. O latach młodości Ł-ego nic nie wiadomo. Bardzo możliwe, że brał udział w wyprawie węgierskiej lisowczyków w r. 1619 (wg Okolskiego był «miles in Ungaria»). W l. 1625–6 był rotmistrzem chorągwi kozackiej w wojsku K. Radziwiłła, hetmana polnego lit. Skierowano go, wraz z innymi rotmistrzami, w 1. poł. października 1625 do blokady Mitawy, opanowanej przez Szwedów. Grupa ta zdobyła szaniec nieprzyjacielski w samym mieście. Latem 1626 znajdował się pod komendą A. Gosiewskiego, woj. smoleńskiego. W październiku 1626 jego chorągiew wypowiedziała służbę. W r. 1633 chorągiew kozacka Ł-ego, złożona ze 100 koni, wchodziła w skład pułku Mikołaja Moczarskiego, należącego do grupy A. Piaseczyńskiego. Grupa ta brała zapewne udział w marcowym oblężeniu Putywla (1633), na pewno zaś uczestniczyła w oblężeniu tego miasta w okresie 24 V – 19 VI t. r., po czym, wespół z Jeremim Wiśniowieckim, wykonała zagon do rejonu Siewska i Rylska. W połowie sierpnia 1633 grupa Piaseczyńskiego znalazła się pod Smoleńskiem. W bitwie pod Żaworonkowymi Wzgórzami 19 X pułk Mikołaja Moczarskiego (w tym chorągiew Ł-ego) odrzucił jazdę rosyjską. W marcu 1634 jego chorągiew brała udział w zagonie H. Mirskiego, zaś w kwietniu t. r. wchodziła w skład eskorty posłów wysłanych na rokowania z Rosją. W grudniu 1637 Ł., jako strażnik polny (wojskowy) kor. i dowódca pułku hetmana polnego Mikołaja Potockiego, w zastępstwie M. Moczarskiego brał udział w bitwie pod Kumejkami. Jego chorągiew (zapewne wraz z nim) uczestniczyła w wyprawie pod Czehryń (czerwiec 1638). Sam Ł. brał udział w oblężeniu Starca; był parokrotnie jednym z posłów wysyłanych do oblężonych. W nocy z 6 na 7 VIII uczestniczył w walkach z Filonenkiem. W grudniu należał do komisji dla uregulowania spraw kozackich.
Żył jeszcze w r. 1643. Brak jego chorągwi w rachunkach wojskowych za III kwartał 1647, należy więc przypuszczać, że zmarł poprzednio. (Materiały do zagadnienia organizacji armii kor., s. 488–92. Łowczycki, porucznik P. Potockiego ze s. 490, to zapewne ktoś inny).
Enc. Wojsk., (błędna wiadomość o udziale Ł-ego w walkach z Rakoczym, 1656); Okolski; Boniecki; Niesiecki; – Dzieduszycki M., Krótki rys dziejów i spraw lisowczyków, Lw. 1844 II 488; Górski, Historia jazdy, s. 58; Kotłubaj E., Odsiecz Smoleńska i pokój polanowski, „Czas” Dod. mies. T. 12: 1858 s. 136; Lipiński W., Bój o Żaworonkowe Wzgórza i osaczenie Szeina pod Smoleńskiem „Przegl. Hist.-Wojsk.” T. 7: 1935 s. 60–1; tenże, Organizacja odsieczy i działania wrześniowe pod Smoleńskiem w r. 1633, tamże T. 6: 1933 s. 182–3; Tomkiewicz W., Jeremi Wiśniowiecki, W. 1933 s. 10–4 (o grupie Piaseczyńskiego w r. 1633); Wisner H., Wojna inflancka 1625–9, Studia i Mater. do Hist. Wojsk., W. 1970 XVI cz. 1, s. 60, 75, 79; – Akta grodz. i ziem., XX; Materiały do zagadnienia organizacji armii kor., Wyd. J. Wimmer, Studia i Mater. do Hist. Wojsk., W. 1960 V 488–92; [Moskorzowski J.], Diariusz wojny moskiewkiej 1633 r., Wyd. A. Rembowski, W. 1895; Okolski S., Diariusz transakcyi wojennej między wojskiem koronnem i zaporoskim w r. 1637. Kontynuacja dyaryusza wojennego … w r. 1638 odprawiona..., Kr. 1858 s. 19, 36, 59, 148, 156, 171, 175, 192; [Radziwiłł K.], Księcia… sprawy wojenne i polityczne 1621–1632, Paryż 1859.
Wiesław Majewski